En conclusion, relire une traduction machine, cela s’apprend. Cela suppose une solide connaissance de la langue source et de la langue cible, pour vérifier que le texte original correspond au texte traduit, une solide culture générale voire spécialisée, pour percevoir les incohérences et la variation terminologique, une capacité à chercher des références et une documentation fiable, une sensibilité interculturelle pour adapter le contenu aux lecteurs cibles et, plus que tout, un esprit critique acéré par rapport à la sortie machine. Cela suppose que l’exercice de va et vient entre les deux langues soit acquis. Ainsi le savoir-faire en post-édition vient-il s’ajouter aux compétences en traduction, sans lesquelles cette nouvelle pratique manquerait son objectif : celui de favoriser une communication multilingue de qualité, d’offrir de l’information fiable, dans une langue correcte, voire élégante et créative.

Sonuç olarak, bir makine çevirisinin redaksiyonu öğrenilebilir. Bu, orijinal metnin çevrilmiş metne karşılık geldiğini doğrulamak için kaynak dil ve hedef dil hakkında sağlam bir bilgi, tutarsızlıkları ve terminolojik farklılıkları algılamak için sağlam bir genel ve hatta özel kültür, referanslar ve güvenilir belgeler arama yeteneği, içeriği hedef okuyuculara uyarlamak için kültürlerarası bir duyarlılık ve hepsinden önemlisi, makine çıktısıyla ilgili olarak keskin bir eleştirel zihin gerektirir. Bu, iki dil arasında ileri geri gitme alıştırmasının edinildiğini varsayar. Böylece, çeviri becerilerine post-edit bilgisi eklenir ve bu olmadan bu yeni uygulama amacını kaçırır: kaliteli çok dilli iletişimi teşvik etme, güvenilir bilgileri doğru, hatta zarif ve yaratıcı bir dilde sunma hedefi.